Zapomnij o lodach z Juneteenth Walmart, ten przepis bez ubijania to prawdziwa oda do historii Blacków

Teraz, gdy Juneteenth został ustanowiony jako święto federalne i zbliża się 19 czerwca, przyjęliśmy to święto w prawdziwie teksańskim stylu – na bardzo duży sposób – oferując wszystko, od bardziej tradycyjnych festiwali i widowisk po bardziej postępowe, ale refleksyjne wykłady i sztukę eksponaty. A większość wydarzeń obejmuje różne pyszne i tradycyjne menu.

Jak wiele świąt, Juneteenth obraca się wokół jedzenia, wyszukanych programów, konkursów, rodeo, parad, a czasem karnawałów. To spektakularna tradycja świętowania, którą co roku obserwuje większość.

Staromodne potrawy spożywane na tym w dużej mierze plenerowym spotkaniu nie zmieniły się zbytnio od 1866 roku, kiedy miały miejsce pierwsze obchody, do chwili obecnej. Zawsze zawierają grilla, smażonego kurczaka, ciastka herbaciane, czerwony likier lub whisky starzone w beczkach, napoje gazowane i lemoniadę oraz wiele innych pysznych potraw. Owoce też są obfite: truskawki ciasno zwinięte w cieście ręczne, dojrzałe i soczyste plasterki arbuzów z odrobiną soli.

W mojej rodzinie tort herbaciany został udoskonalony przez moją babcię, a pochodnię przekazała mojej mamie Georgii. Zgodnie z okresem, w którym ciasteczka powstały po raz pierwszy, nie potrzeba wielu składników. Pamiętaj, że rzeczy takie jak masło i cukier były uważane za towary luksusowe w XIX wieku, co utrudniało ich znalezienie. Te ciasteczka wymagają tłuszczu (w naszej rodzinie zawsze używamy smalcu o smaku maślanym) oraz bardzo małych ilości maślanki, cukru, jajek i środków spulchniających.

Dzielę się swoimi historiami poprzez gotowanie, a wszystko, co robię, zawsze ma swoją historię. W zeszłym roku (przed lodami Walmart Juneteenth) spadek), Postanowiłem zrobić spin na deserach, którymi cieszyliśmy się w miesiącach letnich z rodziną w czerwcu i w inne święta.

Stworzyłem te lody „Oda do Juneteenth” jako uczczenie moich teksańskich korzeni piątego pokolenia i jako list miłosny do mojej rodziny. Mam nadzieję, że spodobają Wam się te zwodniczo łatwe lody bez ubijania z pieczonymi truskawkami dla intensywnego, ale złożonego smaku, kandyzowane orzechy pekan z Teksasu jako hołd dla państwa i nasze ukochane pokruszone ciasto herbaciane. Nie jest wymagany ekspres do lodów! Potrzebujesz tylko miksera ręcznego lub miksera stojącego. (Patrz przepis poniżej.)

Historia z 19 czerwca

Odkąd Czerwiec stał się świętem federalnym, a nowicjusze pragną przyjąć tę długoletnią tradycję Czarnego Teksasu, wciąż brakuje zrozumienia, czym tak naprawdę jest to święto.

Często jest błędnie określany jako „dzień, w którym wszyscy zniewoleni w Ameryce byli wolni”. Jest to nie tylko niedokładne, ale na dłuższą metę wyrządza straszną krzywdę, ponieważ wymazuje prawdziwą historię tej symbolicznej daty. Czarni Teksańczycy mają bardzo wyjątkową kulturę, a obchody czerwca i cała pompatyczność, którą one niosą, są tego szczególnym elementem.

Moje własne młodzieńcze obchody tego dnia są związane z miłymi wspomnieniami spędzonymi na recytowaniu wierszy, głośnym śpiewaniu klasycznego hymnu Murzynów „Podnieś każdy głos i śpiewaj” – obowiązkowym w rodzinach Southern Black – i zbieraniu się z rodziną, aby zjeść pyszne pasty z grilla podczas popijając pikantny pop Big Red. Odebranie nam tego tradycyjnego dziedzictwa jest równoznaczne z wymazaniem naszej indywidualności. Aby zrozumieć tę konkretną okazję, która jest unikalna dla Czarnych Teksańczyków, i lepiej zrozumieć jej znaczenie dla naszych rodzin, musimy cofnąć się w czasie do 1865 roku.

18 czerwca 1865 roku, na dzień przed doniosłym dniem znanym jako Juneteenth, generał armii amerykańskiej Gordon Granger i ponad 2000 żołnierzy afroamerykańskich wylądowali na wybrzeżu Galveston w Teksasie. W tym czasie wyspa była głównym miastem portowym, co czyniło ją nie tylko największym miastem w Teksasie, ale także jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc ze względu na fortunę wyspy, która stała się głównym ośrodkiem eksportu bawełny. Kiedy przybyli, Granger szybko rozłożyła obóz w Ashton Villa, który był następnie przez krótki czas używany jako siedziba Unii. Poszli do lokalnej drukarni i zrobili kilka kopii niesławnego Zakonu #3. Słowa Granger w dokumencie poinformują zniewolonych mężczyzn i kobiety o ich wolności.

To było niesamowicie słodko-gorzkie, ponieważ chociaż technicznie zostali wyzwoleni, Granger bardzo dokładnie określiła, co to oznacza. I nie oznaczało to całkowitej autonomii cielesnej. Poprosił, aby zniewoleni nie „przechadzali się” na ulicach, ponieważ obowiązywałyby surowe przepisy dotyczące włóczęgostwa, aby uniemożliwić dawniej zniewolony stan gnuśności. Jeśli zasada Granger, aby nie pozwalać na włóczenie się po ulicach, brzmi znajomo, to dlatego, że była to zapowiedź zbliżającego się Czarne kody a później Prawa Jima Crow.

Dziś jedna z niewielu znanych kopii istniejących oficjalnych rozkazów znajduje się właśnie tutaj, w Dallas w Towarzystwo Historyczne w Dallas w Sali Państwowego Muzeum w Fair Park, które również ma szczególne znaczenie w historii czerwca. Fair Park był kiedyś jednym z trzech znanych miejsc, w których mężczyźni i kobiety, którzy byli niegdyś niewolnikami, zbierali się rok po czerwcu, aby świętować swoją wolność. Innym miejscem spotkań była istniejąca do dziś wspólnota Freedman, Joppa, która w tym roku będzie obchodzić 150. rocznicę powstania, w sobotę 18 czerwca 2022 r. w południe.

Czerwiec znany jest pod wieloma różnymi nazwami, między innymi Dzień Wolności, Dzień Wyzwolenia, Dzień Jubileuszowy, żeby wymienić tylko kilka. Każda z nazw prowadzi do tego samego opisu historycznego: jest hołdem dla dnia, w którym zniewoleni Afroamerykanie mieszkający w Teksasie zostali wyemancypowani. Niedawna podróż do Galveston ujawnia, że ​​chociaż gen. Granger poprowadził wojska afroamerykańskie do przekazania przesłania wyzwolenia, nie ma żadnego dowodu na to, że Granger osobiście przemawiał do tłumów na schodach słynnej Ashton Villa, która była wówczas siedzibą Unii wojsko.

Zamiast tego, najprawdopodobniej byli to czarni żołnierze, którzy maszerowali po mieście, dostarczając wiadomości wszystkim, którzy chcieli słuchać, starannie przypinając liczne kopie Rozkazu nr 3 na pobliskich drzewach i słupach.

Odkąd pierwsze obchody zaczęły pojawiać się w całym Teksasie w 1866 roku, Dallas i Fort Worth obchodziły je na wiele sposobów. Ujawnia ją archiwalny wywiad z „Babcią Czerwca”, dr Opal Lee refleksje z tego doniosłego święta.

Powszechne mity i nieporozumienia z czerwca:

* Czerwiec nie jest najstarszym obchodzonym Dniem Emancypacji. Rekord trafia do Gallipolis w stanie Ohio, które zaczęło świętować w 1863 roku.

* Dokument Zakonu nr 3 czerwca nie uwolnił wszystkich niewolników w Ameryce. Proklamacja Emancypacji uwolniła jedynie to, co Lincoln napisał jako „zbuntowane” państwa. Dwa stany, Kentucky i Delaware, kontynuowały egzekwowanie niewolnictwa (legalnie), a praktyka ta nie zakończyła się aż do ratyfikacji 13. poprawki w grudniu 1865 r.

* Stan Teksas był wtedy szalenie nieuregulowany. Niektórzy bogaci zniewalacze byli tego świadomi i celowo spakowali się i przenieśli do Teksasu, aby uniknąć uwolnienia swoich zniewolonych ludów po odczytaniu Proklamacji Emancypacji 1 stycznia 1863 roku. Obraźliwe jest zakładanie, że ponieważ zniewolona ludność Teksasu nie była tego świadoma, że było to w jakiś sposób związane z ich inteligencją lub niezdolnością do zrozumienia praw tego dnia. Nawet ci, którzy byli świadomi Proklamacji, nie mieliby możliwości wyzwolenia się bez poważnych konsekwencji.

Oda do Czerwca Lody Bez Ubijania

To niezwykle wybaczający i dający się dostosować przepis. Użyj bazy i baw się z różnymi składnikami! Początkowo chciałem dodać bazylię, ponieważ dobrze komponuje się z truskawkami, ale w ostatniej chwili duch moich przodków powiedział mi, że tego by chcieli, więc zobowiązałem się. Na koniec bałem się, że moje będzie za zimno, więc owinąłem całe danie 9×5 w folię spożywczą, a następnie włożyłem do torby do zamrażarki, a następnie owinąłem to folią. Nie jestem pewien, czy to było przesada, czy nie, ale byłem zadowolony z wyników.

2 szklanki truskawek (bez szypułek)

1 do 1 1/2 szklanki kandyzowanych orzechów pekan (kupionych w sklepie lub łatwy przepis tutaj)

2 szklanki ciężkiej śmietany do ubijania

1 puszka mleka skondensowanego

Około 4-5 pokruszonych ciastek herbacianych (lub kruche ciasteczka)

Podziel truskawki i włóż około 1 filiżankę (lub garść) do piekarnika skropionego oliwą z oliwek i piecz w temperaturze 350 F przez 15-20 minut. Weź pozostałą 1 szklankę truskawek i posiekaj lub pokrój w kostkę i umieść w osobnym pojemniku.

Gdy upieczone truskawki skwierczą, zaczynają wydzielać się soki i pachną, wyjmij z piekarnika i zmiksuj na wysokim poziomie blendera do uzyskania gładkiej konsystencji. Odłożyć na bok.

W mikserze ubić gęstą śmietankę do ubijania na sztywną pianę. Bardzo łagodnie. dodać skondensowane mleko i puree truskawkowe do bitej śmietany. Dodaj kandyzowane orzechy pekan i pokruszone ciasteczka herbaciane.

Mieszankę przelać do pojemnika (ja użyłam naczynia 9×5) i pozostawić w zamrażarce na około 6 godzin.

Jedz w rożku lub misce!