Glukoza lub cukier to preferowany przez organizm środek energetyczny. Węglowodany zbudowane są z łańcuchów glukozy, które są uwalniane do wykorzystania przez komórki w procesie trawienia. Ale węglowodany i glukoza, z której są zrobione, nie są jedynym paliwem, którego organizm może użyć do podtrzymywania życia i poruszania się.
W czasach post, kiedy węglowodanów jest mało, nasze ciała przystosowały się do wykorzystywania zgromadzonego tłuszczu jako paliwa. Ta zdolność do utrzymania się w chudych czasach jest głównym narzędziem przetrwania, które nasi przodkowie opracowali, aby znosić głód i inne trudności.
Eliminując lub poważnie ograniczając spożycie węglowodanów, organizm wprowadzany jest w stan metaboliczny zwany ketozą. Kiedy w organizmie nie ma wystarczającej ilości cukru do wykorzystania jako paliwo, organizm zaczyna rozkładać tłuszcz. W odpowiedzi wątroba wytwarza rodzaj kwasu zwany ketonami lub ciałami ketonowymi, które można następnie wykorzystać jako paliwo.
Celem diety ketogenicznej jest osiągnięcie i utrzymanie długotrwałego stanu ketozy. Ketozę definiuje się jako poziom ketonów we krwi większy niż 0,5 milimola/l. Optymalna strefa utraty tłuszczu wynosi od 1,5 do 3,0 milimoli/l. Jeśli naprawdę poważnie podchodzisz do diety ketonowej, będziesz regularnie sprawdzać poziom ketonów za pomocą miernika ketonów we krwi – wygląda trochę jak glukometr cukrzyka, alkomat lub paski ketonowe w moczu, które mierzą ketony w moczu . Narzędzia te mogą pomóc Ci monitorować poziom ketonów i dostarczać informacji zwrotnych na temat tego, czy Twoja dieta wprowadza Cię w optymalną strefę spalania tłuszczu.
Dla większości zdrowych osób, które nie mają cukrzyca i nie jesteś w ciąży, możesz spodziewać się stanu ketozy po około trzech dniach na diecie bardzo niskowęglowodanowej. Post może również przyspieszyć proces osiągania ketozy. Aby czerpać korzyści z ketozy, musisz pozostać tam przez jakiś czas i dać organizmowi czas na przystosowanie się do biegania na tłuszczu, aby spalić część zmagazynowanych rezerw. Jednak wiele osób, które stosują zmodyfikowany cykl diety ketogenicznej w ramach tego planu i poza nim, przez okres tygodni lub miesięcy, a nie wyłącznie długoterminowo.
Ketoza może być początkowo niewygodnym stanem dla osób na diecie. Wiele osób stosujących klasyczną lub zmodyfikowaną dietę ketogeniczną odczuwa zmęczenie i objawy grypopodobne w ciągu pierwszego tygodnia, gdy ich organizm zmienia źródła paliwa. Często określany jako „keto grypa”, ten okres, w którym nie czuję się bajecznie, nie jest prawdziwą chorobą, ale może być trochę nieprzyjemny. Ketoza może również powodować u niektórych dietetyków nieświeży oddech, będący konsekwencją spalania ketonów na paliwo.
Po osiągnięciu ketozy i przystosowaniu się do używania tłuszczu jako paliwa, niektórzy dietetycy doświadczają poprawy funkcji poznawczych, lepszej kontroli poziomu cukru we krwi, szybkiej utraty wagi i lepszej sprawności fizycznej. Nie dotyczy to jednak wszystkich, więc ostrzegaj, że indywidualne wyniki mogą się różnić.
Co więcej, ta dieta nie jest łatwa do utrzymania na dłuższą metę. Wielu dietetyków i dietetyków waha się, czy polecać je osobom, które regularnie odżywiają się na co dzień, ponieważ może to być tak trudne i restrykcyjne, a na ten temat nie ma jeszcze zbyt wielu długoterminowych danych dotyczących zdrowia.
